نقد و بررسی پردازنده اینتل نسل 10
در این متن از بلاگ زیبوکالا به نقد و بررسی پردازنده اینتل نسل 10 که با نام کامت لیک رونمایی شده اند خواهیم پرداخت تا انتهای متن با ما همراه باشید.
اینتل سرانجام از پردازنده های نسل 10 خود که تحت عنوان کامت لیک شناخته شده و رومیزی و مخصوص لپ تاپ هستند رونمایی کرد. پردازنده های جدیدی که همچنان بر پایه معماری 14 نانومتری اسکای لیک هستند منتها از لحاظ قدرت پردازشی جهش بسیار بزرگی کرده اند. نسل دهم سی پی یوهای اینتل کلیه ی احتیاج های هر مصرف کننده ای را تامین می کند. اهمیتی ندارد که چه مقدار کار سنگینی از آن ها بکشید ؛ پردازنده های نسل دهم بیشتر از آنچه که تصور کنید به شما قدرت پردازندگی و کلاک اسپید عرضه می دهد. یکی از مهم ترین و اساسی ترین مواردی که در طراحی این نسل از پردازنده ها در نظر گرفته شده ، توانایی های بیشتر برای ارتباط بهتر با فناوری هوش مصنوعی می باشد.
لپتاپ هایی که از پردازنده نسل 10 بهره گیری می کنند این توانایی را دارند که خودشان را با شما سازگار کنند. در صورتی که به یک سی پی یو قدرتمند برای کار خود احتیاج دارید و یا به فکر جمع کردن یک غول گیمینگ می باشید پیشنهاد فروشگاه اینترنتی زیبوکالا به شما خرید سی پی یو اینتل سری 10 می باشد. معماری پردازنده های نسل 10 اینتل را می توان نسخه ی آپدیت شده ی محصول های نسل ششم اسکای لیک دانست که در سال 2015 در بازار عرضه شده بود. در حقیقت ، کامت لیک ها مسئولیت مقاومت در مقابل رایزن های 7 نانومتری AMD را دارند تا طریقه مهاجرت اینتل به فرایند ساخت 10 نانومتری کامل شود.
براساس روند همیشگی اینتل ، امکان بهره گیری از پردازنده های نسل 10 با مادربرد های قبلی وجود ندارد و بایستی از مدل های جدید با تراشه ی Z490 و سوکت LGA 1200 استفاده نمائید. با تلفیق فناوری هایی مثل پورت های تاندربولت نسل 3 و وای فای نسل 6 ، این توانایی برای موبایل ها ، تبلت ها و لپتاپ ها به وجود آمده است که بتوانند ارتباط های قوی ، چند منظوره و سریع وایرلس و کابلی را در اختیار داشته باشند. این کار مخصوصا در حیطه فناوری WiFi منجر آزاد شدن بیشتر فضا و نوآوری ها طراحی می شود. در صورتی که اهل بازی های رایانه ای هستید ، داشتن نسل 10 سی پی یو های اینتل بر روی لپتاپ و یا رایانه های شخصی می تواند یک تجربه فوق العاده را در اختیار شما قرار بدهد. با استفاده از واحد های پردازشی گرافیکی Intel UHD و Intel Iris Plus تجربه ای فوق العاده در دنیای تصویر سازی دیجیتالی را در اختیار خواهید داشت.
چه نوع آوری هایی در پردازنده های نسل 10 وجود دارد ؟
پردازنده های نسل دهم اینتل آپدیت های چشمگیری را نسبت به نسل های قدیمی خود عرضه کرده اند. بر روی چیپ های این دوره از CPU های اینتل کارهای بسیاری صورت گرفته است که شامل پشتیبانی از پورت های تاندر بولت سری 3 میباشد،به این معنا که مدل های مختلفی از لپ تاپ های جدید می توانند از این پورت ها برای عرضه رسانه های بهتر بهره گیری نمایند. در چیپ ست های جدید پردازنده های نسل 10 قابلیت پشتیبانی از WiFi (802.11 ax ) وجود دارد،یعنی توانایی ایجاد ارتباط های جدید برای مدل های جدید لپتاپ ها وجود دارد و دیوایس های شبکه می توانند از ارتباط های شبکه قوی و سریع تر استفاده کنند.
عملکردهای گرافیکی از دیگر مواردی است که در پردازنده های نسل 10 اینتل مورد توجه بسیاری قرار گرفته است.اما قسمت های پردازش گرافیکی هنوز هم نسبت به چیپ ست های اختصاصی در کارت های گرافیکی،ضعیف تر کار می کنند،منتها نسبت به نسخه های قبلی قدرت بیشتری در اختیار افراد قرار می دهد. شرکت اینتل در این نسل از پردازنده های خود از ویژگی VESA’S استاندارد با همگام سازی همزمان بهره گیری کرده است که می توانید تصویر های بدون پرش را مشاهده کنید.
در آخر می توان به قابلیت های هوش مصنوعی که در چیپ ست پردازنده نسل 10 وجود دارد اشاره کرد ، این توانایی به شکل اختصاصی طراحی شده است و Deep Learning Boost (DLB) نامیده شده و بهره گیری از آن قابلیت استفاده بهینه تر از پردازنده در کارهای سنگین را به وجود آورده است.
بهترین تجربه گیمینگ با پردازنده های نسل 10 اینتل
CPU نسل دهم Core i9 10900k بهترین پردازنده برای کامپیوترهای گیمینگ می باشد. این پردازنده 10 هسته ای به همراه بیست رشته ، در حالت عادی فرکانسی مساوی 3.7 گیگاهرتز و در صورت اورکلاک این سرعت تا 5.3 گیگاهرتز افزایش پیدا می کند.این مقدار می تواند به کامپیوتر گیمینگ شما بالاترین فریم ریت ممکن را بدهد و کمترین مقدار لگ را داشته باشد. در صورتی که از مانیتور با ریفرش ریت بالا بهره گیری می کنید ، 10900k فریم ریتی به شما می دهد که هیچ پردازنده ای قابلیت رقابت با آن را نخواهد داشت.
مشخصات اصلی پرازنده های نسل دهم
پردازنده های رده بالا Core i9 و Core i7
| تعداد هسته – رشته | فرکانس Intel Thermal Velocity Boost برای تک هسته – کل هسته ها | فرکانس intel Turbo Boost Max 3.0 | فرکانس توربو تک هسته ای | فرکانس توربو برای همه ی هسته ها | فرکانس پایه | مدل پردازنده |
| 10/20 | 5.3 / 4.9 | 5.2 | 5.1 | 4.8 | 3.7 | 10900K |
| 10/20 | 5.3 / 4.9 | 5.2 | 5.1 | 4.8 | 3.7 | 10900KF |
| 10/20 | 5.2 /4.6 | 5.1 | 5.0 | 4.5 | 2.8 | 10900 |
| 10/20 | 5.2 /4.6 | 5.1 | 5.0 | 4.5 | 2.8 | 10900F |
| 8/16 | ندارد | 5.1 | 5.0 | 4.7 | 3.8 | 10700K |
| 8/16 | ندارد | 5.1 | 5.0 | 4.7 | 3.8 | 10700KF |
| 8/16 | ندارد | 4.8 | 4.7 | 4.6 | 2.9 | 10700 |
| 8/16 | ندارد | 4.8 | 4.7 | 4.6 | 2.9 | 10700F |
پردازنده های رده میانی Core i5 و Core i3
| تعداد هسته – رشته | فرکانس Intel Thermal Velocity Boost برای تک هسته – کل هسته ها | فرکانس intel Turbo Boost Max 3.0 | فرکانس توربو تک هسته ای | فرکانس توربو برای همه ی هسته ها | فرکانس پایه | مدل پردازنده |
| 6/12 | ندارد | ندارد | 4.8 | 4.5 | 4.1 | 10600k |
| 6/12 | ندارد | ندارد | 4.8 | 4.5 | 4.1 | 10600KF |
| 6/12 | ندارد | ندارد | 4.8 | 4.4 | 3.3 | 10600 |
| 6/12 | ندارد | ندارد | 4.5 | 4.2 | 3.1 | 10500 |
| 6/12 | ندارد | ندارد | 4.3 | 4.0 | 2.9 | 10400 |
| 6/12 | ندارد | ندارد | 4.3 | 4.0 | 2.9 | 10400F |
| 4/8 | ندارد | ندارد | 4.6 | 4.4 | 3.8 | 10320 |
| 4/8 | ندارد | ندارد | 4.4 | 4.2 | 3.7 | 10300 |
| 4/8 | ندارد | ندارد | 4.3 | 4.1 | 3.6 | 10100 |
حرف ها و عدد های CPU های اینتل چه معنایی می دهند ؟
عدد هایی که در مدل های گوناگون پردازنده های نسل 10 عرضه شده اند ، از سیستم نامگذاری فناوری Core پیشروی می کنند که این موضوع می تواند منجر به سردرگمی اشخاص بشود. پایه نام گذاری پردازنده ها همانند مدل های پیشین بوده و Intel Core نمایش دهنده برند محصول است.پس از آن با 3 طرح متفاوت i7 , i3 , i5 روبه رو هستیم که با عنوان Brand Modifier شناخته می شوند و در حقیقیت ارائه کننده فناوری های اصلی به کار رفته داخل پردازنده می باشد.
لازم به ذکر است بدانید که هر مقدار تعداد حروف i بیشتر باشد بیان کننده قدرت بیشتر پردازنده است. پس از این نسل پردازنده ها را میبینیم که دو عدد با عنوان SKU یا همان Stook Keeping Unit شناخته میشود و نمایش دهنده سطح گرافیکی می باشد که داخل چیپست به کار رفته است.براین اساس زمانی که عددی مثل Core i7-1068gb را بر روی پردازنده مشاهده کنید ، نمایش دهنده این می باشد که پردازنده سری i7 پردازنده های Intel Core می باشد.
- بدون حرف در آخر کد نام : پردازنده قفل شده ، فرکانس و عملکرد معمولی به شما عرضه میدهد.
- وجود حرف F در آخر کد نام : پردازنده ورژن عادی است منتها واحد گرافیکی داخلی ندارد.
- وجود حرف K در آخر کد نام :به این معنا که پردازنده برای اورکلاک آنکلاک شده و بالاترین سطح عملکرد را عرضه می دهد.
- وجود حرف KF در آخر کد نام : به این معنا که ورژن آنکلاک شده پردازنده است منتها واحد گرافیکی داخلی ندارد.
- وجود حرف T در آخر کد نام : ورژن کم مصرف و 35 واتی پردازنده برای بهره گیری در کامپیوترهای کوچک.
بررسی پردازنده های نسل 10 اینتل
شرکت اینتل 32 مدل گوناگون از پردازنده های نسل 10 خود را معرفی کرده است که از Celeron شروع می شود و در آخر به پردازنده Core i9-10900K ختم می شود.در ادامه مهم ترین و اساسی ترین مدل ها را برای شما خواهیم گفت.بهتر است بدانید که هر 32 مدل از پردازنده ها جدید نمی باشند و در حقیقت انواع گوناگون یک پردازنده محسوب می شوند.
به عنوان مثال امکان دارد یک پردازنده استاندارد ، مدل T , K و KF داشته باشد که در آن F به معنی پردازنده های بدون گرافیک داخلی ، K به معنی پردازنده های ضریب باز و T نیز به معنی پردازنده های کم مصرف به همراه توان مصرفی 35 وات می باشند.
بهتر است با قوی ترین و قدرتمند ترین مدل آغاز کنیم ؛ Core i9-10100K به همراه ده هسته و بیست رشته جانشین بسیار خوب و قوی Core i9-9900K از نسل پیشین می باشد. فرکانس پایه در این مدل از پردازنده 3.7 گیگاهرتز بوده و در صورت بوست به 5.1 گیگاهرتز هم افزایش پیدا می کند.
شرکت اینتل با فناوری های توربو بوست مکس 3.0 و Thermal Velocity Boost ، جان دوباره ای به پردازنده های خود داد ، به این شکل که فناوری اول ، قوی ترین هسته را انتخاب می کند تا بدین صورت ترتیب عملکرد سیستم در قسمت تک رشته ای بهتر شود و فرکانس دوم نیز بیشترین میزانی می باشد که پردازنده می تواند در دمای زیر 70 درجه سیلسیوس به آن دست پیدا می کند.
در مورد پرچمدار شرکت اینتل ، این مقدار ها با بهره گیری از توربو بوست مکس 3.0 به 5.2 گیگاهرتز و با بهره گیری از Thermal Velocity Boost در صورت تک هسته به 5.3 و کلیه هسته ها به 4.9 گیگاهرتز می رسد. لازم به ذکر است بدانید که همه ی هسته های این پردازنده در شکل توربو می توانند به فرکانس 4.8 گیگاهرتزی برسند.
پردازنده Core i9-10900K اینتل 125 وات توان مصرفی به همراه دارد منتها با بهره گیری از مادربردهای ویژه می توانید از محدودیت فراتر نیز بروید. پشتیبانی از رم های DDR4 به همراه فرکانس عالی 2933 مگاهرتز با این پردازنده وجود دارد منتها مثل همیشه میتوانید از رم هایی با باس بیشتر نیز بدون مشکل بهره گیری کنید.
در سری i7 ، مدل i7-10700KF را میتوان جذاب ترین مدل دانست. در حقیقت این پردازنده همان i9-9900K با 8 هسته و 16 رشته می باشد که فرکانس آن تا 5.0 گیگاهرتز هم افزایش پیدا می کند. در هر بار مقایسه این نسل با نسل قبلی افزایش قدرت خیلی زیادی وجود نخواهد داشت تنها قیمت آنها کمتر می شود.چنانچه اهل اورکلاک نمی باشید ، میتوانید ورژن i7-10700F را مد نظر داشته باشید که بسیار قدرتمند است.
در سری پردازنده های پرفروش و پرطرفدار i5 نیز شاهد حضور i5-10600F به عنوان پرچمدار می باشیم که شش هسته و دوازده رشته به همراه دارد.فرکانس پایه این پردازنده 4.1 گیگاهرتز بوده که در صورت توربو بر روی تک هسته به 4.8 گیگاهرتز می رسد.
فناوری توربو بوست مکس 3.0 و Thermal Velocity Boost از طریق این پردازنده پشتیبانی نمی شود منتها همه ی هسته های آن در صورت توربو به فرکانس قابل قبول 4.5 گیگاهرتز می رسند.امکان دارد قیمت این مدل نسبت به رقیب اصلی خود رایزن 3600X 5 بیشتر باشد منتها زمانی که صحبت از سرعت کلاک می شود ، اینتل همیشه بهترین می باشد.
مدل i5-10400F نیز می تواند مابین پردازنده های سری i5 اینتل بسیار پرطرفدار باشد زیرا فقط 150 دلار قیمت گذاری شده است و از شش هسته و دوازده رشته در فرکانس پایه 2.9 گیگاهرتز استفاده می کند و در صورت توربو به 4.0 گیگاهرتز هم می رسد. هرچند که خبری از پردازنده گرافیکی و پشتیبانی از اورکلاک داخل آن نیست اما در صورتی که از گرافیک خوبی استفاده می کنید این پردازنده می تواند گزینه بسیار خوب و مناسبی برای شما باشد.
در سری i3 خیلی زیاد شاهد شگفتی نیستیم. همه ی مدل ها از فناوری هایپر تردینگ پشتیبانی می کنند منتها خبری از پردازنده های ضریب باز نمی باشد.
پردازنده های Celeron برای آن دسته از افرادی تولید می شود که در حقیقت بودجه محدود دارند و قصد دارند کارهای سبکی را با سیستم خود انجام بدهند. منتها باز هم می توان برای پیش بردن کارهای روزانه نیز از آن ها استفاده کرد. نکته قابل توجه در رابطه با پردازنده های امسال اینتل اینجا می باشد که جز دو مدل Celeron ، کل پردازنده های دیگر از ویژگی Hyperthreading پشتیبانی می کنند و این موضوع در کنار قیمت مناسب این پردازنده ها نکته بسیار مثبتی می باشد.
در سال های گذشته این ویژگی صرفا برای مدل های بالارده و پایین رده اینتل مورد بهره گیری قرار می گرفت. منتها امروزه حتی به سری Celeron نیز راه یافته است و این موضوع نمایش دهنده این می باشد که شرکت اینتل از رقابت با AMD درس بسیاری گرفته است و نمیخواهد بازار را از دست بدهد. زیرا این یکی از بارز ترین ویژگی های سری رایزن AMD می باشد که در کنار ضریب باز و قیمت مناسبی که دارد ، می تواند به رقیب های خطرناکی برای نماینده های شرکت اینتل تبدیل شود.
شرکت اینتل دو تغییر خیلی بزرگ در امسال داشته است که شامل قیمت و ویژگی Hyperthreading است منتها ضعف هایی نیز به همراه دارد. به عنوان مثال وجود مدل ضریب باز ، بدون گرافیک و ضریب بسته از یک مدل i9-10900k اضافه می باشد و بهتر است ضریب بسته را کامل کنار بگذارد. همچنین وجود گرافیک داخلی در بعضی از مدل اهای i5 و i7 برای دستکتاپ منطقی نمی باشد و تنها منجر به افزایش هزینه می شود.
ویژگی های اصلی پردازنده های دسکتاپ نسل 10 اینتل
- افزایش فرکانس کاری تا 5.3 گیگاهرتز تحت فناوری thermal velocity boost.
- ورژن جدید فناوری بوست فرکانسی با نام turbo Boost max 3.0.
- بهره گیری از فناوری Hyperthreading (HT) برای اولین بار در کل پردازنده های این نسل.
- افزایش تعداد هسته های فیزیکی به 10 هسته و نیز افزایش حافظه کش به 20 مگابایت در بالاترین مدل.
- پشتیبانی از حافظه رم DDR4 دوکاناله به همراه فرکانس 2933 مگاهرتز.
- بهبود ویژگی اورکلاک در قسمت هسته و حافظه.
- تراشه سری 400 برای پشتیبانی از پردازنده های نسل 10.
- پشتیبانی از اتصال اترنت با سرعت 2.5 گیگابیت و کنترلر I225-V اینتل.
دما و اورکلاک
بنابر نتیجه های به دست آمده از بررسی ها ، شرکت اینتل توانسته است با بهبود های اعمال شده مصرف توان و حرارت را در حد انتظار به کنترل در بیاورد. دمای Core i9-10100K در پردازش های سنگین حدود 15 الی 20 % بالاتر از Core i9-9900K ثبت شده است که برای دو هسته ی اضافه شده و افزایش فرکانس اعمال شده کاملا معقول می باشد.
برخلاف بعضی از تصورها ، پردازنده های جدید با وجود کارکرد مقداری داغتر در مدل های رده بالا و حرفه ای ، ایراد عمده حرارتی ندارند و با استفاده از خنک کننده ها به راحتی کار می کنند.در حقیقت حرارت و مصرف توان به همان مقداری افزایش یافته اند که از اضافه شدن هسته های جدید و فرکانس پیش فرض بالاتر آن ها انتظار داشته ایم.
امکانات تازه ای برای اورکلاک سری Core-s اضافه شده است که شامل قابلیت فعال کردن و یا غیر فعال کردن ویژگی HT به ازای هر هسته به شکل جدا، توانایی اورکلاک PEG و یا رابط PCI Express برای کارت گرافیکی و سرانجام اورکلاک DMI یا همان گذرگاه ارتباطی پردازنده با پل جنوبی و یا همان تراشه PCH می باشد.
اورکلاک پردازنده های Comet lake در کل راحت تر و کم دردسر تر از ورژن های قبلی شده است و تنها با افزایش مضرب پردازنده و مقداری ولتاژ بالاتر می توان فرکانس کاری پردازنده را تا سطح 5.1 و یا 5.2 گیگاهرتز افزایش داد.اما این که چه مقداری از پردازنده های اینتل مستعد رسیدن به این فرکانس ها و یا کارکرد پایدار و بدون نقص هستند ، موضوعی میباشد که بعد از عرضه ی انبوه این پردازنده ها و نیز بازخورد اشخاص معین خواهد شد.
راندمان در بازی
پردازنده های نسل 10 به دلیل بهبودهای جزئی در افزایش فرکانس و بهبود عملکرد در پردازش های تک هسته ای و دو هسته ای توانسته اند جایگاه خود را در امتحانات گیمینگ در اول نمودار ثابت نگه دارند.منتها براساس این که بنچمارک مذکور در چه رزولوشنی انجام شده است و موتور بازی تا چه مقدار به پردازش های سی پی یو متکی است ، این برتری راندمان نسبت به پردازنده های Ryzen 7 و Ryzen 9 AMD از 5 الی 20% سنجیده شده است.
در بنچمارک های مختلف برای بررسی و مقایسه ی راندمان در بازی ها اکثرا به میانگین فریم به دست آمده در زمان اجرای یک قسمت ویژه از بازی به عنوان معیار تمرکز دارند منتها حقیقت این است که توانایی بالاتر پردازنده در پشتیبانی از کارت گرافیک در کمینه ی فریم در صحنه های سنگین و زمان هایی که خود پردازنده در بازی گلوگاه می شود بسیار تاثیر دارد و بازی مملوس تر خواهد بود. ( در صحنه های سنگین شاهد افت فریم کمتر و در کل مجموع پایداری بیشتر در نرخ فریم به دست آمده خواهیم بود که می تواند به معنی اجتناب از تجربه ی لگ و Stutter در بازی شد. )
برخلاف تفکر ، اکثر بازی ها حتی در دقت های 4k و 2k نیز هنوز صحنه های محدود به پردازنده دارند که بهره گیری از پردازنده ی قوی می تواند عملکرد بهتری در Frame-Time و در نتیجه توازن بیشتر در نرخ فریم به دست آمده در این صحنه ها را باعث می شود. پردازنده ی Core i9-10900k نشان داد که در این شرایط بدون رقیب می باشد.
شرکت اینتل تلاش کرده است تا با عرضه پردازنده های Core i9-10900k و Core i7-10700k جایگاه خود را به عنوان انتخاب بهتر در کامپیوترهای گیمینگ حرفه ای ثابت کند. پردازنده Core i5-10600k برای نخستین بار توانایی Hyperthreading را در میان Core i5 ها به دست آورده است و توانسته علاوه بر عملکرد بالا در بازی ها که به فرکانس بالا و راندمان تک رشته ای وابستگی بسیاری دارند ، در پردازش های موازی و چند رشته ای هم افزایش راندمان قابل توجهی داشته باشد.
مسلما این افزایش راندمان امکان دارد به معنی برتری آشکار نسبت به Ryzen 5 3600 نباشد ، زیرا پردازنده AMD قیمت پایین تری دارد و در سناریو های گوناگون برای کارت های گرافیکی رده میانی ، تفاوت محسوسی در راندمان نهایی ایجاد نخواهد کرد ، منتها باز هم به معنی رقابت نزدیک تر و منسوخ شدن تدریجی بهره گیری از پردازنده های بدون توانایی HT مانند Core i5-9400 و حتی Core i5-9600k در کامپیوترهای مخصوص بازی خواهد بود.
چالش های طراحی
طراحی و ابعاد هسته ی Comet lake بیشتر شبیه به همان Coffe Lake از نسل 8 و 9 می باشد که در آن Die درازتر و کشیده تر شده است تا دو هسته ی بیشتر داخل آن جای داده شود. در ادامه عکسی از هسته مرکزی پردازنده های گوناگون دسکتاپ اینتل از نسل 7 تا نسل 10 را در کنار یکدیگر مشاهده خواهید کرد که در هر نسل دو هسته به آن اضافه شده است و ابعادشان قابل مقایسه می باشد.
یکی از کاستی های طراحی این می باشد که با وجود افزایش هسته ها و نیز چینش هسته ها در دو ستون پنج تایی در پردازنده جدید ، راه ارتباطی میان هسته های پردازنده هنوز همان طراحی Ring bus قدیمی می باشد که شرکت اینتل برای دهه ها در پردازنده های رده ی مصرف کننده و سرور از آن بهره گیری کرده است.
در حقیقت این مسیر ارتباطی برای اتصال 2 , 4 یا حتی 6 هسته در نسل های قبلی کفایت می کرده ، منتها برای ارتباط 8 یا 10 هسته منجر افزایش تاخیر دسترسی تا سقف 3 یا 4 نانو ثانیه بین هسته های غیر مجاور خواهد شد. لازم به ذکر است که بدانید شرکت اینتل قبل از این هم برای پردازنده های رده سازمانی خود با تعداد هسته های زیاد از گذرگاه Ring Bus دوگانه استفاده کرده است تا تاخیر در ارتباط هسته ها را به حداقل برساند.
سوکت جدید
پردازنده های نسب 10 به سوکت جدید LGA 1200 احتیاج دارند و براین اساس شرکت اینتل پس از چندین نسل بهره گیری از سوکت LGA 1151 ، علاوه بر تغییر پلتفرم به تغییر سوکت نیز روی آورده است.لازم به ذکر است بدانید که این پردازنده ها با مادربردهای سری 300 سازگاری ندارند و اشخاصی که قصد ارتقا داشته باشند بایستی علاوه بر سی پی یو ، یکی از مادربردهای برنامه سری 400 بر اساس Z490 یا B460 را هم تهیه کنند.
طراحی مدار تغذیه ی مادربردهای رده بالای Z490 هم تغییر کرده است تا بتوانند پاسخگوی مصرف توان 250 واتی پردازنده های رده بالا در حالت بهره گیری از فرکانس توربو باشند.
به خاطر داشته باشید که TDP اعلامی اینتل برای هر پردازنده تنها بهره گیری از فرکانس پایه را در بلند مدت تضمین می کند و مدت زمان کارکرد پردازنده در صورت توربو و تضمین پایداری آن تا حد بسیاری به سازنده ی مادربرد و توانی که برای پردازنده در نظر میگیرد بستگی دارد. یک کانکتور 4 پینی برق هم به کانکتور 8 پینی همیشگی برای پردازنده اضافه شده است تا توان پایدار مورد احتیاج را در زمان پردازش مهیا کند.
نسل ناخواسته
سال ها قبل زمانی که فناوری ساخت 14 نانومتری در دنیا تنها در انحصار شرکت اینتل بود ، هیچ کس تصور نمی کرد که عمر عملیاتی و صنعتی بهره گیری از این فناوری برای شرکت اینتل به درازای یک دهه به طول انجامد. همچنین نقشه های راه اینتل هم حکایت از این داشت که بعد از معماری Sky lake نسل های جدیدی بنابر فناوری 10 نانومتری عرضه می شوند که طراحی مختلفی دارند و می توانند فاصله ی اینتل را از حیث به کارگیری فناوری تولید مدرن نسبت به AMD به عنوان حریف اصلی و رقیب های سازنده دیگر در صنعت بسیار پیشرفته ی تولید تراشته ها مانند TSMC و GlobalFoundries و همچنین سامسونگ حفظ کنند.
منتها عدم دسترسی به موقع به فناوری 10 نانومتری و مشکل هایی که در راستای پیشرفت خط تولید به این فناوری ایجاد شد ، منجر شد تا شرکت اینتل ورژن های مختلفی را فقط با ارتقا و بهبود همان فناوری Sky lake برای پردازنده های رومیزی سپری کند و ورژن های از قبل پیش بینی نشده ای را با اسم های جدید ، اما در حقیقت بدون تغییر در دمای معماری در بازار عرضه کند. این توقف در طراحی و فناوری ساخت منجر شد تا پردازنده های 10 هسته ای با فناوری 14 نانومتری را مشاهده کنیم که توان مصرفی در حد پردازنده های 32 هسته ای AMD با فناوری ساخت 7 نانومتری دارند.
ممکن است بزرگ ترین کاستی پردازنده های نسل 10 را عدم پشتیبانی از استاندارد PCI Express 4.0 بیان کرد که تولید و عمومیت بهره گیری از اس اس دی های pcie 4.0 با سرعت های بالاتر و نزدیک به سرعت ذخیره ساز جدید در کنسول بعدی ps5 را با تاخیر مواجه می سازد. در نتیجه این فرآیندها در برنامه ریزی و طراحی ، ما را با یک برنامه جدید روبه رو ساخته است که عملا قابلیت جدیدی ندارد ، با ورژن های قبلی سازگار نمی باشد و فقط از پردازنده های نسل 10 و 11 پشتیبانی می کند.
این نسل های ناخواسته همگی محصول تاخیر 5 ساله ی شرکت اینتل در به کار گیری فناوری ده نانومتری بوده و البته فشار رقابت با AMD هم منجر شد پردازنده های 8 و 10 هسته ای را در رده ی محصول های Mainstream از شرکت اینتل شاهد باشیم. شرکت اینتل خواستار حفظ سهم خود از بازار می باشد و بایستی صبر کرد و دید که عرضه ی پردازنده های سری AMD 4000 چه تاثیری بر روی این مواجهه خواهد داشت و چه شرایطی را در بازار پردازنده ی کامپیوتر های رومیزی برای هر یک از این دو سازنده و همچنین مصرف کنندگان نهایی رقم خواهد زد.
